تئوریک این موتور باید توانایی مکش 2000 سی‌سی هوا در هر دو دور گردش کامل خود را داشته باشد، اما در عمل وضعیت به گونه‌ای دیگر است .مقاومت فیلتر هوا در برابر عبور جریان هوا.مقاومت مانیفولد ورودی در برابر عبور هوا به سبب سطوح داخلی مانیفولد یا پیچ و خم‌های آن یا قطر مانیفولد، مقاومت سوپاپ‌های ورودی در برابر عبور جریان گاز و همچنین خاصیت واماندگی گازها در برابر جابه‌جایی از یک حجم به حجم دیگر همگی موجب می‌شوند که موتور مذکور در هر دو  دور گردش خود حجم هوایی کمتر از میزان حجم واقعی موتور ( یعنی 2000 سی‌سی) را به داخل بکشد.
به نسبت هوای مکیده شده به داخل موتور به صورت واقعی نسبت به میزان تئوریک آن راندمان حجمی موتور گفته می‌شود که این نسبت در دورهای متفاوت موتور تغییر پیدا می‌کند ولی به صورت معمول برای موتورهای معمولی این نسبت چیزی بین 65درصدتا 85درصد است.
راندمان ترمودینامیکی:
برابر است با توانائی یک موتور در تبدیل گرما به کار مکانیکی.به صورت کلی می‌توان گفت توانائی تبدیل انرژی پتانسیل موجود در سوخت را به کار موثر مکانیکی راندمان ترمودینامیکی می‌گویند. همان‌گونه که می‌دانید در یک موتور درون‌سوز پس از احتراق سوخت انرژی پتانسیل موجود در سوخت تبدیل به گرما می‌شود. حال با توجه به نوع موتور درصدی از گرمای ایجاد شده به کار مکانیکی تبدیل و بقیه انرژی گرمائی تولیدی به صورت گرما از موتور خارج می‌شود. (تمامی این موارد به شرطی است که موتور به صورت استاندارد و کامل کارکرده و توانایی تبدیل کامل سوخت به انرژی گرمایی را داشته باشد و به عنوان مثال دچار خام‌سوزی و در نتیجه هدر دادن سوخت به صورت نسوخته یا نیم‌سوخته نباشد‌).
راندمان ترمودینامیکی یک موتور به موارد متعددی بستگی داشته که مهمترین آنها ضریب تراکم موتور یا همان توانایی موتور در فشرده‌‌تر کارکردن و ایجاد فشار بالاتر در اتاق احتراق و تبدیل بیشتر گرما به کار و عامل مهم بعدی دمای کاری موتور و جنس و نوع اتاق احتراق آن است.
راندمان ترمودینامیکی موتورهای بنزینی معمولاً بین 25درصدتا 32درصدو برای یک موتور دیزل بین 36درصدتا 42درصد است (به راندمان بالاتر موتورهای دیزلی توجه کنید. دلیل این افزایش راندمان ترمودینامیکی ضریب تراکم بالاتر موتورهای دیزلی نسبت به موتورهای بنزینی است)