یکی از قطعاتی که در عملکرد بهینه موتور نقش کلیدی دارد، میل بادامک است زیرا زاویه باز و بسته شدن و میزان باز شدگی سوپاپ ها را (که تعیین کننده مقدار مخلوط سوخت و هوای ورودی به درون سیلندر و میزان خروج مخلوط سوخته شده از سیلندر است)، تحت تاثیر خود قرار می دهد. با توجه به اینکه حرکت میل بادامک چرخشی و حرکت سوپاپ خطی است، انتقال حرکت از میل بادامک به سوپاپ با استفاده از اجزای واسط بین آن دو صورت می گیرد.

این اجزای واسطه می تواند (بسته به طراحی سرسیلندر و محل قرار گیری میل بادامک) در موتورهایSOHC  نظیر پراید و نیسان شامل مجموعه اسبک، درموتورهای  DOHCنظیر موتور ریو شامل لیفتر تایپتی و در موتورهای OHV نظیر موتور پیکان شامل اسبک، تایپت و میل تایپت باشد.
از لحاظ تئوری، طراح موتور به دنبال انتقال دقیق حرکت بادامک روی سوپاپ بوده و لازمه آن از بین بردن تمام فاصله ها بین اجزای درگیر مانند میل بادامک، مجموعه انتقال حرکت و سوپاپ است ولی از لحاظ عملی این امر امکان پذیر نیست و همیشه در سیستم های مکانیکی فاصله ای هوایی بین انتهای سوپاپ و اسبک تعبیه می شود که "فیلر" نام دارد. به دلیل دمای بالای کارکرد موتور، قطعات درگیر با هم دچار انبساط طولی شده و چنانچه فاصله ای بین آنها نباشد، به هم فشار آورده و علاوه بر سایش و ایجاد نویز، به دلیل باعث عدم نشست کامل آن روی سیت آب بندی ناقص سوپاپ می شود که نتیجه آن افت توان موتور و سوختن سوپاپ خواهد بود.
میزان فیلر در نظر گرفته شده بر اساس جنس قطعات در گیر و ارزیابی میزان انبساط آنها در دماهای بالا محاسبه می شود. با توجه به اینکه این فاصله هوایی هرگز پر نشده و باید از وجود آن در تمامی شرایط کاری موتور اطمینان حاصل کرد، تنظیم فیلر در حالت گرم موتور توصیه می شود.
از معایب این طرح می توان به صدا دار بودن مجموعه سرسیلندر اشاره کرد زیرا در هر حالتی (بویژه در حالت سرد موتور) فاصله هوایی موجود، باعث برخورد فیزیکی قطعات به هم با سرعت زیاد و ایجاد نویز خواهد شد. مشکل دیگر سایش قطعات و کاهش طول عمر قطعات درگیر است. از طرف دیگر به دلیل عدم امکان فیلر گیری موتور در حالت گرم در تولید انبوه، موتورها در حالت سرد فیلر گیری شده و بنابراین تعداد قابل توجهی از موتورها چه در محیط خودرو ساز و چه توسط مشتری نهایی، باید تنظیم مجدد و فیلر گیری شود. در طول عمر موتور نیز معمولا مشتری مجبور به تنظیم چندین باره فیلر به منظور کاهش صدای سرسیلندر خواهد بود.
با توجه به مشکلات موجود در سیستم های مکانیکی، استفاده از لیفترهای هیدرولیک از دهه 80 میلادی در شرکت جنرال موتور شروع شد. لیفترهای هیدرولیکی به عنوان واسطه بین سوپاپ و اسبک (یا میل بادامک) قرار گرفته و با استفاده از فشار روغن موتور ورودی به خود، فاصله موجود را پر کرده و بنابراین نیازی به در نظر گرفتن فیلر نخواهد بود. یعنی مجموعه اسبک، لیفتر و ساق سوپاپ همواره در تماس مکانیکی آرامی قرار داشته و سیستم بصورت خود تنظیم کار می کند بنابراین مشکلات مربوط به فیلر گیری اعم از نویز، سایش و هزینه های بازکاری مجدد رفع خواهند شد.
در شکل انواع مختلف لیفترهای هیدرولیکی نشان داده شده است. ظاهر این قطعات متفاوت و ساختمان و نحوه عملکرد آنها یکسان است.